Lizzie Borden ผู้เป็นต้นตำรับฆ่าพ่อแม่

วรากรณ์  สามโกเศศ
มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
22 เมษายน 2557

          สงสัยว่าสังคมไทยบางส่วนป่วยหนักหรือเปล่าจึงเห็นสองครอบครัวแล้วที่ลูกสังหาร พ่อแม่และพี่ชายหรือน้องชายอย่างเลือดเย็น ลองมาดูกรณีของฝรั่งในประวัติศาสตร์กันบ้างว่ามีกรณีเช่นนี้หรือไม่

          สองกรณีของบ้านเรา ฆาตกรรายแรกเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยใหญ่ของรัฐ รายที่สองเข้าใจว่าจบชั้นมัธยมและไม่เรียนต่อ ทั้งสองอยู่ในครอบครัวชั้นกลางระดับสูง ครอบครัวมีเงินทองและมีฐานะในสังคม และพูดตรงกันว่าเจ็บใจที่พ่อแม่รักน้องชายหรือพี่ชายมากกว่า อ่านแล้วสยองว่าจะมีการเลียนแบบกันมากกว่านี้หรือไม่ในอนาคต

          พ่อแม่เป็นพระของลูก สังคมไทยถือว่าเป็นสิ่งประเสริฐ แต่ปัจจุบันในบางครอบครัวพ่อแม่กำลังจะถูกลูกฆ่าตายเป็นผักเป็นปลา ฟังแล้วน่าหดหู่และสังเวชใจเป็นอันมาก

          เกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวไทยบางส่วน นักวิชาการด้านจิตแพทย์และจิตวิทยาควรศึกษากรณีต่าง ๆ เหล่านี้อย่างลึกซึ้งเพื่อความเข้าใจและการป้องกัน ตลอดจนให้คำแนะนำที่เหมาะสมในการเลี้ยงดูลูกในสิ่งแวดล้อมปัจจุบัน

          ในประวัติศาสตร์ของโลกตะวันตก กรณีฆาตกรรมพ่อแม่ของ Lizzie Borden เป็นคดีดังสะท้านโลก เธอใช้ขวานฟันพ่อและแม่ใน ค.ศ. 1892 ในรัฐแมสซาชูเซตส์ ยุคที่ฆาตกรรมโหดร้ายทารุณยังไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก

          Lizzie ดังขนาดมีเพลงร้องเล่นกันในหมู่เด็กวัยรุ่นยุคนั้นว่า “Lizzie took an axe / and gave her mother 40 whacks / and when she saw what she had done / she gave her father 41” (เอาขวานฟันแม่ 40 ครั้ง และเมื่อรู้ว่าได้ทำอะไรลงไปก็หันมาฟันพ่อ 41 ครั้ง)

          บทเพลงน่าสยดสยองนี้ยังเป็นที่เลื่องลือกันถึงปัจจุบัน และที่พูดถึงกันมาตลอดก็เพราะมีข้อสงสัยว่าเธอทำจริงหรือไม่ สำหรับความโหดร้ายขนาดนั้นกับพ่อแม่ ผู้คนบางส่วนไม่อาจเชื่อ ไม่อาจยอมรับและลืมได้ คดีจึงอื้อฉาวจวบจนถึงทุกวันนี้

          เหตุการณ์เกิดขึ้นในเมือง Fall River ในปลายฤดูร้อนของปี 1892 ในเวลาก่อนเที่ยงวัน Andrew ผู้เป็นพ่อซึ่งมีฐานะดีมากโดยเป็นนายธนาคาร และ Abby แม่เลี้ยงถูกฟันด้วยขวานจนจำศพแทบไม่ได้

          Lizzie เป็นผู้ตะโกนบอกให้คนรับใช้และน้องสาวอีกคนที่อยู่บนชั้นสองของบ้านว่าพ่อแม่ตายแล้วมีคนนอกเข้ามาฆ่า พ่อถูกฟันขณะนั่งบนโซฟาและแม่เลี้ยงถูกฟันตายอยู่บนชั้นสอง ทั้งสองถูกขวานฟันที่หัว พ่อโดนไป 11 ครั้ง แม่เลี้ยง 18 ครั้ง

          จากการชันสูตรศพ แม่เลี้ยงถูกฟันก่อนอย่างโหดร้าย ก่อนที่ฆาตกรจะหันมาลงมือฟันพ่อ ในตอนแรกตำรวจเชื่อว่าเป็นกรรมกรที่พ่อปฏิเสธจ่ายเงินค่าจ้างเมื่อเช้าวันนั้น อย่างไรก็ดี Lizzie มีพิรุธจนตำรวจสงสัย และเชื่อว่าเธอเป็นผู้ลงมือ

          คดีนี้ดังไปทั้งสหรัฐอเมริกา ผู้คนสนใจมากเพราะเป็นคดีที่เหลือเชื่อและฆาตกรผู้ต้องสงสัยเป็นลูกสาวคนโตที่หน้าตาดีของครอบครัวเศรษฐีในรัฐที่ถือว่าเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ

          คดีขึ้นศาลในเวลาอีกหนึ่งปีต่อมา หลักฐานที่ตำรวจมีก็คือ Lizzie พยายามซื้อยาพิษก่อนหน้านี้และเธอไม่ถูกกับแม่เลี้ยง เมื่อผู้คนทั้งประเทศบ้าคลั่งคดีนี้ อัยการก็ออกแนวดราม่าเพื่อความดัง เขาเปิดคดีด้วยการโยนกระโหลกของสองสามีภรรยาที่ถูกฟันยับลงบนโต๊ะซึ่งสร้างความ ฮือฮาได้สมใจ

          อย่างไรก็ดี ฝ่ายอัยการก็ไม่สามารถหาหลักฐานปรักปรำ Lizzie ได้แน่นหนา ขวานที่พบในบ้านก็ไม่อาจยืนยันได้แน่ชัดว่าเป็นอาวุธที่ฆ่าเหยื่อทั้งสองราย นอกจากนี้ศาลยังไม่อนุญาตให้ Lizzie ให้การในศาลอีกด้วยเนื่องจากคำให้การจากชั้นสอบสวนดูขัดกันในหลายประเด็นคล้ายกับว่าเธอถูกบังคับให้ตอบ ดังนั้นศาลจึงสั่งปล่อยตัวหลังจากลูกขุนพิจารณานานเพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น

          ถึงแม้ศาลจะบอกว่าไม่มีหลักฐานซึ่งทำให้เชื่อได้ว่า Lizzie ทำผิดจริง แต่ประชาชนเกือบทั้งหมดเห็นตรงกันข้าม พากันปักใจเชื่อว่า Lizzie คือฆาตกร

          ไม่ว่าเธอจะเป็นผู้ลงมือใช้ขวานหรือไม่ก็ตาม เธอถูกสังคมลงโทษอย่างแรง ถูกกีดกันจากการคบหาสมาคมกับผู้คนตั้งแต่เธออายุ 32 ปีเมื่อศาลตัดสิน จนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของเธอเมื่อมีอายุ 66 ปี ใน ค.ศ. 1927 รวมเวลา 34 ปี ของการถูกสังคมลงโทษ

          ถึงเธอจะตายไปตั้งแต่ปี 1927 แต่เรื่องราวชีวิตเธอไม่เคยจบ อยู่ในรูปหนังสือ หลายเล่ม ภาพยนตร์ ละครเพลง เพลงหลายประเภท แม้แต่คลาสสิก โอเปร่า รวมทั้งบัลเล่ต์ และเรื่องเล่าน่าสยดสยองรอบกองไฟ

          บ้านเลขที่ 92 Second Street แห่งเมือง Fall River รัฐแมสซาชูเซตส์ ยังคงตั้งอยู่โดยเปลี่ยนเป็นโรงแรมขนาดเล็กให้นักท่องเที่ยวที่อยากรู้อยากเห็นมาเยี่ยมชมและพัก

          ในห้องโถงของที่พักมีรูปภาพของ Lizzie แขวนบนฝาห้อง มองเขม็งต้อนรับแขก บนโต๊ะอาหารก็เป็นภาพพิมพ์ของรูปถ่ายเจ้าของบ้านขณะเสียชีวิต ว่ากันว่าบ้านหลังนี้ผีดุเสียด้วย ถ้าไม่ใช่นักท่องเที่ยวที่ใจกล้าจริงแล้ว ก็อย่าได้แวะเวียนไปเป็นอันขาด

          มนุษย์นั้นมีจุดอ่อนตรงที่มักเชื่อสิ่งที่ตนเองอยากเชื่อ โดยมิพักที่จะฟังเหตุผลเพื่อชั่งน้ำหนักก่อน เมื่อเชื่อไปแล้วก็จะรับแต่หลักฐานสนับสนุนความเชื่อของตนเอง อะไรที่เป็นหลักฐานตรงข้ามกับความเชื่อที่ตนเองมีก็มักโยนทิ้งไม่สนใจพิจารณา

          ไม่ว่า Lizzie จะเป็นฆาตกรจริงหรือไม่ เรื่องที่ตื่นเต้นหวาดเสียวบวกความเชื่อเช่นว่านี้ทำให้ดำรงมาได้ตลอด รวมทั้งแม่นาคพระโขนง (ต้องทำให้เป็นผีคลาสสิกของอาเซียนให้จงได้) ศรีปราชญ์ พระนางสุพรรณกัลยา และไอ้ปื๊ด